Mørk blå jentehuve

    

Mørk 3-blads blå jentehuve i peu de pêuche. Kanta med mønstrete silke (kan henda gjenbruk av eit silkesjal) 3 cm brei framme, ca 1,5 cm nede. Kvite perlelisser er sydd på langs silkekanten. Huvesaumane er dekka av 6 mm breie svarte og beige sikksakk-band. Huva har fôr av bomullsstoff med trykt småmønster, alt er fint handsauma. Restar etter 1,5 cm breie raude ullband til knyting.

Mål:  27 cm langs framkant, 21 cm nedst, høgde side 11, breidde midtstykke bak 5 cm,  breidde midtstykke framme 8 cm.

Dette er truleg ei jentehuve fordi gutehuvene var raude og jentehuvene blå eller helst grøne. Huva stammar frå Gjersheim på Hamarhaug, som høyrde til Tysnes kommune fram til 1907.

Ermetrøye

Ermetrøye, også kalla undertrøye eller ullaskjorte. Dei mange delane på den vesle trøya er fint sauma saman for hand. Framstykka er sett saman av tre delar, det same er ryggen. På begge forstykka er det to striper à 3 rader med ørsmå kjedesting, blågrå i midten omkransa av kvite rader. Ermane er sett saman av eit hovustykke og ein 33 cm lang og 9 cm brei kileforma del. Langs halskant og framme er det kanta med eit smalt grønt band (ca. 1 cm og 0,5 cm på baksida). Ermane er kanta med 2 cm breitt svart fløyelsband med blomemønster og ei kvit og blå perlelisse. Innanfor fløyelsbandet ein 4,5 cm brei skoning med raudt og rosa småblomstrete bomullsstoff. 5 lang splitt, lukka med hekte og malje. Trøya er heilfôra med tynt, ubleika lerret, kan vera lin. Saumen i ermholet vender ut, sydd med attersting og kasta over. Raud sytråd. Trøya er lukka med to par hekter og maljer. 

                                  

Mål:

Skulder 10 cm

Høgde midt framme 31-32 cm

Høgde midt bak 36,5 cm

Breidde rygg nedst 14 cm

Ryggbreidde 28 cm

Høgde side 20 cm

Vidde liv 68 cm

Lengde arm 53/46-47 cm

Vidde arm 32/19 cm

         '

'

Brurestakk eller understakk

 

Raud stakk i ullstoff i lerretsbinding, stoffet kan vera stykkfarga. Stakken er sett saman av fem breie og to smale stoffbreidder. Den 1,8 cm breie linninga er fôra med rutete stoff. Vidda til livet er teke inn med to felt med striperynkingar, 5 cm breie, 10 og 6,5 cm ned frå livet. 23 cm lang splitt i ein saum, saumen er også rakna vidare ned 9 cm. Lukking med to hekter/maljer samt to hekter og trådhemper i splitt. Nedst har stakken ein 4 cm brei rutete skoning av bomullsstoff og ein sopekant på ca. 1 cm. Dekor av to svarte 2,5 cm breie blonder med start 9 cm nedanfrå. Stakken er 88 cm høg, har ei livvidde på 71cm og vidda nede er 228 cm. Stakken er maskinsydd med svart tråd og er truleg frå slutten av 1800-talet. Kan dette ha vore ein brurestakk?

Nyare hjartebringeklut

Bringekluten har eit perlebrodert hjarta på ca. 12 x 12 cm av gyldne stråperler, innramma av kvite perlelisser. Inni hjartet er det ei åttebladsrose, to greske kors, samt små korsformer.  Hjartet er perla på eit raudt ullstoff ca. 16 x 16 cm. Kvarde av eit 2 cm breitt blomstrete band og 0.7 cm breitt metallband. Breidde øvst 29 cm, nedst 27 cm, høgde 23 cm. Bakstykke av ubleika lerretsvove bomull. Montert med maskin. Hjartebringeklutar vart vanleg frå midt på 1800-talet, og vart også mykje brukt til "Nasjonalen" frå kring 1900. Denne bringekluten er truleg frå langt utpå 1900-talet. Det spesielle er at også sidefelta er i ullstoff.

Burgunderraudt fløyelsoverliv

Overlivet i burgunder fløyel har brei rygg med ein liten kile midt bak. Kanta med 2 cm breitt svart fløyelsband med rosemønster og 0,7 cm breie metallband. Saumane er bretta til sides. Skuldersaumar er lagt ned for hand, sidesaumar er bretta inn og sydd med maskin. Banda  er sydde på for hand. Den vesle kilen midt bak gjev overlivet ei god form. Ein ekstra detalj er at det er laga eit lite hakk i sidesaumane, på høgde med kilen bak. Mål: Rygghøgde 37 cm, skulderbreidde 10 cm, høgde i sida 20 cm, høgde midt framme 27,5 cm, vidde liv ca. 68 cm. Fôr av ubleika lerretsvove bomullsstoff. Lukka med tre par hekter og maljer i livet. Overlivet er svært fint utført.

Bringeklut med bladmønster

Perle- og ullgarnsbroderi. Brodert bord på stramei 14,5 x 5,5 cm. Grønt ullgarn med leggjesaum i botnen og bladmønster av gjennomskinlege, brune, kvite og gyldne perler. Det er sydd frå kortsida. Slike bladmønster vart vanleg på bringeklutar og belte frå slutten av 1800- talet, då den gamle draktskikken heldt på å gå ut. Rader av kvite og gyldne perler øvst og nedst på borda. Ca. 3 cm brei fløyelskvarde. Midtfet av  svart fløyel ca. 14 x 17 cm. Bakstykke av rutevove bomullsstoff. Sidefelt av svart bomullsstoff med trykte raude roser. Breidde ca. 27cm, høgde ca. 32 cm. Truleg montert for hand.

Applikert og perla belte

 

Beltet har gjentakande mønster av åttebladstjerner, applikert og perla i mange fargar på raudt ullstoff. Blå stavperler og svarte små perler mellom kvar stjerne, forma som timeglas, samt små svarte korsformer. Annakvar stjerne er applikert med kvitt og svart stoff, som er festa til underlaget med perler og tråd, som dobbeltkors. Åtte små "rosettar" rundt kvar stjerne, elles korsformer i frisaum. Det er vel verd å studera alle dei små detajane! Bakstykke av ubleika, lerretsvove bomullsstoff. Beltet er 5 cm breitt, 69 cm langt og er lukka med to hekter og to sydde hemper. Det forseggjorte beltet har eldre type dekor, men nyare montering. Tilsvarande belte er blitt brukt i Hardanger. Dette beltet har trueg vore brukt til "nasjonalen".

 

    

Tre-blads huve i mørkeblått peu de pêuche. Saumane er dekka av 6 mm breie svarte og beige sikksakk-band. Kanta med mønstrete silke (kan henda gjenbruk av eit silkesjal?), 3 cm brei kant framme, ca. 1,5 cm nede. Små perlelisser er sydd på langs silkekanten. Huva måler 27 cm langs framkant, 21 cm nede, sidestykket er 11 cm høgt, midtstykket måler 5 cm bak og 8 cm framme. Fôr av bomullsstoff med trykt småmønster. Restar etter 1,5 cm breie raude knyteband i ull. Huva er fint handsauma. Dette kan ein rekna med er ei jentehuve fordi gutehuvene var raude og jentehuvene blå eller helst grøne. Huva er frå Gjersheim på Hamarhaug i Ølve, som før høyrde til Tysnes kommune. Pr. 1 / 1-1907 vart folka på Hamarhaug overført til Kvinnherad kommune etter å ha vore tysnesingar i uminnelege tider.

Bringeklut med stor åttebladsstjerne

Stor åttebladstjerne av perlenett av kvite, blå og gule perler. Rundt perlenettet er det sydd på små Andreaskors og eit dobbelt kors nedst. Det raude ullstoffet på 13 x 18 cm som perlenettet er festa på er sett saman av to ulike stoff. Øvst ein 2 cm brei kvarde av svart fløyelsband med rosemønster, delvis dekt av ein vifteforma sølvknipling 3 cm brei. Dei rutete sidefelta går over i ein kant på baksidestoffet av ubleika lerret. Bokstavane står for Olina Torgeirsdtr. Gjersvik (1859-1950). Bringekluten måler ca. 25 x 25 cm og er montert for hand.

 

   

Lita treblads barnehuve i tynt bomullsstoff med stripemønster i stoffet. Sidestykke på ca. 7,5 x 9 cm. Midtfeltet måler bak 2,5 cm og aukar til 5,5 cm framme. Hekla blonde i samanføyingane. Framme ein foldelagt hekla blonde ca. 25 cm lang og 1,7 cm brei. Stoffet er bretta inn 1,5 cm bak blonden, som eit belegg. Knyteband i bomull. Alt handsydd med smale saumar. Etter Indine Agathe Størksdtr. Ersvær f. 1885.

To grindvovne band

 

    

       

To rullar med grindvovne plukka band, det slitte/mørke med raud-brun botn og blå og gule kantar er 2,5 cm breitt. Det raude bandet med blått og gult på kantane er 2,3 cm + frynser 5 cm. Begge har same gjentakande mønster av Andreaskors og romber, tilnærma XOX eller "kross og kringle". Begge i  lin og ull i renning og innslag. Det raude bandet er nokså identisk med Fatleband frå Flesland, Bergen, jfr s 76-77 i "Vestlandsbånd" (Smøyg forlag 2022). Sjå bilete av det gamle bandet nedst, fotografert på boksida. Banda er etter (Indine) Agathe Størksdtr. Ersvær (1885-1977) g. 1911 med Lars Olai Larsson Hjelland (1885-1974). Det er uvisst kva desse banda på 2-3 meter har vore brukt til, kan henda har dei vore reiveband for små born?

Det gamle bandet til venstre.

Bringeklut med klostersaum og silkekvarde

 

Bringekluten har klostersaum i gult, grønt og svart på raudt ullstoff. Eit stort Andreaskors deler opp den broderte flata, slik at det dannar eit mønster av fire ruter på kant med åttebladroser inni, samt fem mindre greske kors. Blå silkekant på sidene øvst og kvarde av eit breitt silkeband med blå botn og roser i raudt, lilla, gult og grønt. Kvite/ubleika felt rundt broderiet, truleg i bomull. Bakstykke av brunt bomullstoff med vovne striper.

Halvskjorte med kvitsaumbroderi og blonde

Halvskjorte i bomull med kvitsaumbroderi. Halvskjorta vart også kalla lygar og består av to framstykke på 33 x14,5 cm og eit langt rektanglært bakstykke på 112 x 15 cm med saum midt bak. Smale faldar, jare nedst. Striperynka i halsen med tre parallelle trådar. Krage på 33 x 5 cm, overbrodert med åttebladroser og Andreaskors. Øvst på kragen ein bølgjeforma blonde, kan vera kjøpt. Smal brodert list på 2 x 13 cm med små åttebladroser på framstykka. I halsen knapp og knapphol, samt knapp og hempe på vranga. Halvskjorter vart brukt særleg under ermetrøyer og gjerne i kombinasjon med kvite lause mansjettar.

Blomstrete bomullsforkle

 

Nydeleg forkle av tynt bomullsstoff: Rosemønster inndelt av striper med 12 heile og 2 halve rapportar à 5 og 4,5 cm. Heil høgd er 84 cm, breidde nedst 62 cm. Glatt parti midt framme på 14,5 cm med seks folder opptil ein cm breie på kvar side, foldene vender bort frå midten. Linning av rosamønstrete bomull, ein cm brei og 25 cm lang som går ut i ein avkutta tamp på høgre sidea på 13,5 cm. Linninga er sydd fast med attersting og så bretta over til baksida og sydd fast med små sting. Jare i kvar side. Den smale falden nedst er også sydd for hand. 

Dåpshuve, truleg til gut

 

Tre-blads dåpshuve av raudt ullstoff kanta med svart fløyel og metallband. Framme ei åttebladrose av stråperler som strekkjer seg ut i ein Andreaskors. Åttebladroser på kvar side også. Saumane er dekka av ei remse perlenett av blå og kvite perler, ein del perler har falle av. Sidestykka måler ca. 10 x 10 cm. Framme er midstykket 9 cm breitt. Huva har fôr av gyldent stoff, truleg lin og har knyteband av silke. Dåpshuvene til gutar skal ha vore raude, medan jentehuvene var blå eller helst grøne.